Жыццё дазваляе людзям адчуваць, глядзець і чуць. У кожнага арганізма свая працягласць жыцця і яе прынята вымяраць у днях, месяцах, гадах. З самых старажытных часоў многія людзі спрабавалі адшукаць сакрэт неўміручасці, каб падоўжыць час свайго існавання. І хоць жыццё мае шэраг сваіх пераваг і недахопаў, мноства жывых істот, адзін раз з’явіўшыся на Зямлі, спрабуюць палепшыць і захаваць сваё жыццё.
У арганізме любой жывёлы існуе цэлы шэраг інстынктаў, якія дазваляюць ёй пазбегнуць смерці. Датычна людзей, нават не гледзячы на свой інтэлект і ўяўную усвядомленасць, мноства рухаў і учынкаў вызначаюцца выключна прыроджанымі інстынктамі. Сучасная навука не можа забяспечыць нам неўміручасць (прынамсі на дадзены момант), якімі б сродкамі не размяшчаў індывід, хаця, вядома, некалькі яе падоўжыць, верагодна, магчыма.
Хутчэй за ўсё для кожнай жывёліны час ідзе па-рознаму. Доўгае жыццё адных відаў ўспрымаецца імі інакш, чым кароткае жыццё іншых відаў. Таму нядрэнна было б глянуць не на максімальны каляндарны ўзрост істоты, а на біялагічны, а таксама ўлічыць хібнасць ўспрымання ёй часу і гэтак далей.
Так ці інакш, усё, што мы маем цяпер — гэта мноства разнастайных відаў жывых істот на сваёй планеце. Найбольш блізкія да чалавека жывёлы, думаю, не варта тлумачыць чаму. Зрэшты, і сярод жывёл розныя віды больш падобныя да чалавека, чым іншыя. З нейкімі відамі чалавек наладзіў вельмі блізкія адносіны, у той час як з нейкімі існуе умоўная варожасць альбо вельмі асцярожныя ўзаемаадносіны. Але кажучы пра даўжыню жыцця, мы павінны разгледзець максімальны ўзрост розных відаў жывёл і параўнаць яго.
Гідра
Людзі разумеюць, што на сённяшні дзень неўміручасць немагчыма. Тым не менш, у прыродзе знайшлася істота, якая можа кінуць выклік смерці — гідра. Так, гэта маленькая (1–20 мм) прэснаводная жывёла мае добрую здольнасць да рэгенерацыі.
Цікава, што, разрэзаўшы гідру напалам, абедзве часткі вырастаюць у асобныя паўнавартасныя арганізмы за некалькі дзён. А аднаўленне цэлага арганізма магчыма нават з кавалачка роўнага 0,005 (або 1/200) аб’ёму першапачатковай гідры. Не гледзячы на наяўнасць у гідры механізмаў старэння, у 1997 годзе гіпотэза аб бессмяротнасці істоты была даказаная.
Сілкуецца гідра дафніямі, цыклопамі і іншымі дробнымі бесхрыбтовымі. Захопліваючы шчупальцамі з дапамогай жыгучых клетак, якія вылучаюць яд, гідра ўцягвае ахвяру праз ротавую адтуліну. Пераварванне ў залежнасці ад ахвяры можа дасягаць гадзіны, а істоты, на якіх яна палюе, часам пераўзыходзяць ў памерах саму гідру.
Размнажацца гідра можа як палавым, так і бясполым шляхам.
Гидроіды адсутнічаюць у Чырвонай кнізе. Нічога пра колькасць гэтых істот толкам не вядома. Пражываюць яны ў вадаёмах і рэках.
Варта адзначыць, што многім вядомым жывёлам характэрна «занядбанае старэнне». Гэта значыць патэнцыйная неўміручасць, так як ступень старэння ў маштабах выбаркі роўна або імкнецца да нуля. Да такіх жывёл ставіцца і гідра. А любы прадстаўнік такога выгляду можа дасягаць велізарных узростаў.
У табліцы ніжэй прадстаўлены клас жывёлы і яго сілуэт, насупраць якога — максімальна зарэгістраваны ўзрост гэтага выгляду. Вядома, далёка не ўсе прадстаўнікі кожнага віду дажываюць да прадстаўленага ўзросту (сярэдні чалавек не жыве па больш за сто гадоў, не кажучы пра 122 года), у кожным выглядзе такіх прадстаўнікоў розная колькасць — дзесьці больш, дзесьці менш.
Таксама варта зрабіць дапушчэнне, што прадстаўленыя колькасці пацверджаны даказанымі выпадкамі. Гэта сведчыць аб тым, што магчыма ў гісторыі Зямлі былі прадстаўнікі выгляду, якія перажылі гэты ўзрост, проста мы гэтага не ведаем. Неабходна згадаць і пра фактары навакольнага асяроддзя, уплыў якіх складана пераацаніць.
Табліца максімальнага зарэгістраванага ўзросту розных класаў і відаў жывёл (блакітным фонам паказаны жывёлы, якім характэрна занядбанае старэнне):
Каментары